Bu şehit haberleri aldığımız saatlerde inanın elim yazı yazmaya gitmiyor. Ama susmakta çare değil.Daha kaç annenin oğlu, kaç kadının kocası, kaç çocuğun babası şehit olacak? Daha ne kadar göz yumulacak buna? diye soruyorum hep kendime.Tek yapılan "Vatan Sağ olsun" demek. Ama öyle denilince geriye gelmiyor işte kaybedilenler.
O içi yanan acılı insanların gözünde artık vatanları sağolmuyor. Onlar acı çekiyor.Bu toprakların evlatları bir bir şehit edilirken hala bunun için neden hala bir şey yapılmıyor peki? Biri baştakilere hatırlatmalı artık. Kağıt mendil harcamıyorlar insan harcıyorlar... Peki ne zaman bitecek bu çileler? Ne zaman askerlerimiz lanet olası terörün kurbanı olmayacak? Bu sorular ise cevapsız. Ama cevabını bildiğimiz bir soru var. Kaç milletvekili gerekliydi? 400. Evet bunu çok iyi biliyoruz. Koltuk sevdası için bunlara göz yumulur mu peki? Yumulmaz. Ama gözlerini kapatmış sadece kendilerini düşünüyorlar. İnsanlık namına durdurun diyeceğiz ama insanlık var mı orası da kesin değil... Allah'ım, sen bu terör denen pisliğin içinde olan ve buna göz yumanları kendi pisliklerinde yok et. Biz artık şehit vermek istemiyoruz. Biz artık acılı ana babalar olsun istemiyoruz. Biz bu kadar üzülürken onlar ne haldedir bir düşünüyorum, kahroluyorum. Allah hepsinin yardımcısı olsun.