Merhaba, bugün biraz insanlara değer vermekten, insan ilişkilerinden bahsetmek istedim.
Bazen bir insanı çok seversiniz. Arkadaş, aile, kardeş, sevgili.. fark etmez. Çok seversiniz ve değer verirsiniz. Peki bu değeri hak ederler mi? Bu kısımda durup düşünmeliyiz işte.
Diyelim ki, oldukça mutsuzsunuz. Bunu fark ettiğinde sizi mutlu etmek için çabalıyor mu? Sizin için endişeleniyor mu? Yoksa sadece kuru kuru üzülme mi diyor?
Son seçeneği söylemedim bile. Umursamıyorsa ilginizi hak etmiyordur zaten değil mi?
İşte bazen birine öyle değer verirsiniz, onu öyle çok seversiniz ki hiç dönüp bakmazsınız acaba o bana bu kadar önem veriyor mu diye. Sonra üzülünce fark edersiniz boşuna değer vermişim dersiniz. Siz onu canınızdan bir parça gibi kabul edersiniz ama fark edersiniz ki onun hayatında siz sıradan bir insansınız... Canınızın parçası kopar orada işte.
Ya da dışınıza içinizden daha çok önem verirler. Oysaki gerçek değeri hak eden insanlar sizin kalbinize değer verir. Oradan anlarsınız işte hak ediyor mu etmiyor mu diye.
Sonradan anlarsınız onu hayatınızın neresine yerleştirmeniz gerektiğini. İşte bu durumu yaşamamak için insanları iyice analiz etmeliyiz. Bize karşı tutumlarını dürüstçe değerlendirmeliyiz. Ona göre değerini belirlemeliyiz. İşte o zaman çok daha az üzülürüz. Çok daha az keşke deriz. Çok daha az hak etmiyormuş deriz...
Siz siz olun dengeyi bozmayın. Size verilenden fazla sevgi vermeyin karşı tarafa. Yada fazla değer. İnsanlara vereceğiniz değeri ve sevgiyi altın gibi düşünün. Kimseye bol bol altın dağıtmayın. Sonra kaybeden siz olursunuz.
Üzülmeyin okurlarım.. Ve kimseyi üzmeyin.. Kendinize iyi bakın :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Fikir, öneri ve sorularınızı yorum olarak bırakabilirsiniz :)